Entertainment en Ontspanning

 

Armenië is een echte paradijs voor reizigers. Tijdens het reizen in Armenië, ontmoet je vriendelijke open mensen, voel je echte gastvrijheid en geniet je van heerlijke gerechten uit de nationale keuken, die worden beschouwd als een van de oudste in de wereld.

Armenië toont prachtige natuurlijke diversiteit van landschap, flora en fauna, verpakt in een klein gebied van minder dan 30.000 vierkante kilometer: De bloeiende Ararat-vallei, dramatische landschappen van vulkanische hooglanden, de gigantische toppen van Mt. Aragats met krachtige hellingen bedekt met tapijten van alpenweiden, het prachtige berg meer Sevan met zijn kristalheldere water, valleien van snelstromende bergrivieren, de winderige bossen van Dilijan en Jermuk, “Symphony of Stones” een unieke basalt rotsformatie in de canyons van Azat en Arpa rivieren, serpentines van de Grote Zijderoute in berglandschappen, onverschrokken bergen van de Zangezur range met zijn wild groeiende bomen van granaatappel en amandelbomen, de eikenbossen van Meghri en de uitgestrekte steppen van Vayots Dzor. Al deze vormen een ongeëvenaarde schoonheid van de adembenemende landschappen gevonden in Armenië.

Armenië is een prachtige omgeving die motiveert om te creëren. Veel bekende mensen, zoals Osip Mandelstam, Dmitri Sjostakovitsj, Rockwell Kent en anderen hebben composities gecreëerd in Armenië. Armenië en haar cultuur zijn een bron van inspiratie voor George Gordon Byron, Andrey Belou, Osip Mandelstam, Franz Werfel, Jamie Francis, Peyo Yavorov en anderen geweest. Wij verzekeren dat het pittoreske en mysterieuze karakter van Armenië je ziel zal vullen met nieuwe emoties.

In de National Art Gallery of Armenia worden werken van beroemde Armeense schilders gedemonstreerd en ook van verschillende andere artiesten zoals: Auguste Rodin, Peter Paul Rubens, Marc Chagall, Georges Braque, Ivan Aivazovsky, Martiros Sarian en anderen.

 

 

Yerevan is een stad van musea en theaters. Ze zijn er in overvloed in het centrum van Yerevan. Het Museum van de Geschiedenis van Armenië en de National Art Gallery zijn unieke collecties van de schatten van de Armeense cultuur. De Matenadaran van Yerevan bezit de rijkste collectie van middeleeuwse handschriften en boeken in de wereld. In Yerevan, die een van de oudste steden op aarde is, kan men dwalen tussen de ruïnes van Urartu, de vestingstad Erebuni en het fort Teyshebani, gereconstrueerd door archeologen.

Yerevan is een stad met bijna drie duizend jaar geschiedenis. Altijd een jonge bloeiende stad, dat werd opgericht in het hart van de Ararat vallei – de wieg van de Armeense beschaving. De stad verspreid de hoop van de Armeniërs in de wereld, de belichaming van de dromen van zijn geniale architecten. Deze stad is gevuld met de charme van haar weelderige fonteinen op warme zomerdagen en lange avonden in talloze cafés aan de zijlijn van de drukke straten.

Yerevan is een fascinerende moderne stad, rijk aan prachtige monumenten en bezienswaardigheden, waaronder de Cafesjian Centrum voor de Kunsten opvalt, die tot een favoriet is uitgegroeid, niet alleen voor de burgers van Yerevan, maar ook voor gasten. Burgers van Yerevan noemen het de Cascade. Deze plaats is interessant, zowel met zijn muziek-hal, diverse beurshallen en outdoor demonstratie zaal-promenades, met de werken van andere beroemde auteurs, en ook waar de sculpturen van Fernando Botero worden tentoongesteld. U kunt ook een een aantal musea bezoeken, zowel in Yerevan en in andere steden en regio’s.

Je zult nooit zo veel bezienswaardigheden en entertainment in elke andere stad van Armenië vinden. Yerevan is een uniek cultureel centrum en een charmante, gastvrije stad.

U moet kennis maken met de stad vanuit een grote architecturale centrum genoemd “De Grote Cascade”. In een oogopslag herinnert het u van een majestueuze piramide – dit is een grootschalig systeem van ladders die het centrale deel van de stad met het woongedeelte gelegen hoog in de bergen met elkaar verbindt. De trap openingen zijn versierd met prachtige beelden en fonteinen; de beste architecten en beeldhouwers van onze tijd hebben gewerkt aan de totstandkoming van dit complex.

In Het Nationaal Museum van Armenië maakt u kennis met de geschiedenis van Yerevan. Het museum werd geopend in 1921. Kunst kenners moeten hun voeten verplaatsen naar het Plein van de Republiek, waar ze de staats fotogalerij kunnen vinden. Het plein is een frequente locatie van meerdere tentoonstellingen en eerlijke handel, waar jonge talenten hun werken tonen. Het Museum van de Geschiedenis van Yerevan is een van de oudste culturele plekken van de stad. Dit is ook één van de oudste musea, geopend in 1931. Tijdens zijn lange en rijke geschiedenis is het museum erin geslaagd om meer dan 80.000 voorwerpen te verzamelen. In de zalen kunt u rijke collecties van boeken, huishoudelijke gereedschappen, klederdrachten, kunstnijverheid, foto’s en sieraden zien. Verscheidene zalen zijn gewijd aan fotografie, militaire orders en vlaggen.

Het centrale deel van Yerevan is de locatie van het Theater van Opera en Ballet, dat is gebouwd door het project van Alexander Tamanyan – een geweldig architect en een publiek figuur. De bouw van het theater eindigde in 1939; in de jaren ’60 van de vorige eeuw de zalen werden uitgebreid en daarna het theater had genoeg ruimte voor 1300 bezoekers. De opera theater biedt plaats aan 1400 mensen. Tegenover het theater bevinden zich het Zwanenmeer en een enorm park, dus na uw bezoek aan “de tempel van de kunst” u kunt wandelen langs schilderachtige dalen en deel uw indrukken van de voorstelling.

Het centrale deel van Yerevan is de locatie van het Theater van Opera en Ballet, die is gebouwd door het project van Alexander Tamanyan – een geweldig architect en een publiek figuur. De bouw van het theater eindigde in 1939; in de jaren ’60 van de vorige eeuw werden de zalen uitgebreid en daarna had het theater genoeg ruimte voor 1300 bezoekers. De opera theater biedt plaats voor 1400 mensen. Tegenover het theater bevinden zich het Zwanenmeer en een enorm park, dus na uw bezoek aan “de tempel van de kunst” kunt u wandelen langs schilderachtige dalen en uw indrukken van de voorstelling delen.

 

 

Steeds meer internationale culturele festivals worden georganiseerd in Armenië met de dag.
Tijdens de “Golden Apricot” internationale jaarlijkse filmfestival wereld bekende figuren van cultuur en cinema zoals Charles Aznavour, Tonino Guerra, Atom Egoyan, gebroeders Taviani, Bela Tarr, Agnieszka Holland en vele anderen deel te nemen. Het festival wordt gehouden in juli, toen de Armeense zoete abrikoos rijpt. Masterclasses worden gehouden tijdens het festival, wordt de vakantie begeleid door openlucht concerten en andere interessante evenementen.
In de “Yerevan Perspectives” jaarlijkse internationale muziekfestival deelnemen wereld bekende groepen en solisten, zoals Claudio Abbado, Wiener Philharmoniker, de Estse Men’s Choir, Placido Domingo, Shanghai String Quartet, Moscow Soloists Chamber Orchestra en en anderen. Over het algemeen zijn er ook prachtige orkesten en solisten van de klassieke muziek, koren en etnografische zang, dans ensembles, rock en jazz clubs en performers in Jerevan.
De tradities en gewoonten van het Armeense volk, gevormd gedurende vele eeuwen, zijn onze trots. Temperamentvol en opvliegend, maar tegelijkertijd goedmoedige en open, Armeniërs zijn zeer aanhankelijk voor hun kinderen, sterk respecteren familiewaarden. De Armeense familie is altijd opmerkelijk voor zijn bedrijf, en zelfs in omstandigheden van de moderne wereld van de Armeniërs in slagen om hun huwelijk stevig dankzij de sterke familiebanden en wederzijds respect te handhaven.
De moderne Armeense familie bestaat, in de regel, van 4-5 personen. Echter, in dorpen kinderen van alle broers die samen leven zijn als broers en zussen, en de moeder behandelt haar eigen kinderen en kinderen van haar broer-in-law met dezelfde liefde en genegenheid. Schoonmaak is traditioneel de verantwoordelijkheid van de oudere vrouw in het huis, en haar gezag is hoger dan die van de mens beschouwd.
Eerbied jegens ouderen, achting en respect van hen zijn ook de traditionele voor de Armeniërs. Het advies van de ouderlingen wordt altijd rekening gehouden; senioren een belangrijke rol spelen in de oplossing van belangrijke familie kwesties. Het wordt beschouwd als onfatsoenlijk om luid te spreken of te roken in het bijzijn van de senioren. Als een bejaarde man het huis binnenkomt, moeten jongeren opstaan ​​als een teken van respect en pas weer gaan zitten na de uitnodiging van hun senior.
Huwelijksceremonies, die nog steeds het grootste deel van de huwelijken te begeleiden, vooral in de dorpen, worden beschouwd als een van de mooiste. Vroeger adres gebruikt duren “7 dagen en 7 nachten”, maar vandaag de duur ervan veel korter. In de regel, kreeg jongeren getrouwd met de toestemming van hun ouders. Maar als de ouders van het meisje waren tegen het huwelijk, de jonge man, die eerder het regelen van het met zijn geliefde vrouw, organiseerde haar ontvoering en trouwde met haar in het geheim. Daarna konden de ouders accepteren alleen het feit.
De Armeense mensen zijn bekend om hun gastvrijheid, warmte en rust. De lokale bevolking aangenaam verrassen toeristen met hun oprechtheid en edelmoedigheid. Vriendelijkheid tegenover gasten, onbaatzuchtigheid en openhartigheid is altijd geweest en is nog steeds kenmerkend voor Armeniërs.
Mensen in Armenië hebben hun geweldige hartelijkheid, fatsoen en eerlijkheid behouden.
De Vardavar Festival.
Aan het eind van de zondvloed, Noach verliet de ark en afstammen van Mt Ararat naar een gebied nu genoemd Nachitsjevan.
In dit gebied vandaag de dag nog steeds het land overvloedig in alkalische grond als gevolg van de zoute overstromingen die ooit de aarde bedekt. Het gebied is een heilige grond, omdat de vader van de mensheid gevestigd en later overleed daar.
Om de zondvloed, die elk jaar op dezelfde dag Noach zou zijn zoons, die ook de bewoners van Nachitsjevan waren, om water te spatten op elkaar te herdenken. Op dezelfde dag, ter nagedachtenis aan de duif die Noach een olijf blad had gebracht (aan te geven dat het land was vrij van water); brachten ze duiven in de lucht op hetzelfde moment dat ze elkaar spatte.
Het is vermeld in het Oude Armeense kalender dat dit werd gedaan in de maand Navasard (augustus). In deze maand de inwoners van Nachitsjevan toonde ook respect en vierden de godin van de liefde, schoonheid en water-‘Astghik ‘, die zichzelf verfraaid met rozen.
Daarom is op die speciale dag in augustus, de inwoners van verenigde de drie rituelen, ze zouden elkaar splash met water; los duiven en ook gooien rozenblaadjes naar elkaar, ten opzichte van Astghik.
Deze speciale dag van de viering is wat Armeniërs noemen Vardavar (Rose Festival), die nog steeds gebeurt er met deze dag in Armenië. Veel bezoekers naar Armenië worden genomen door verrassing toen op een bepaalde dag in augustus de lokale bevolking graag splash emmers water naar elkaar, meestal in de meest onverwachte plaatsen. Ze volgen dit door het vrijgeven van duiven en het verspreiden van rozenblaadjes. Samen met dit leuke festival komt er een rustige tijd waarin wederzijdse grieven worden vergeten.
Er wordt gezegd dat de mensen die het einde van de dag te zijn bespat met water worden gereinigd van vuil en corruptie. Met dat, samen met de duiven vliegen en rozenblaadjes gestrooid, de gezichten van de mensen die worden getransformeerd.

 

 

Armenië is erin geslaagd om zijn ware geestelijke rijkdom, religie, cultuur en nationale eeuwenoude tradities die zij strikt naleven op te slaan, zowel in tijden van vreugde en verdriet. Tradities zoals het huwelijk stabiliteit, ter ere van de ouderen, hebben sterke banden onder familieleden, wederzijdse bereidheid en hulp en natuurlijk de gastvrijheid bewaard gebleven.

De legende van de Schatten Berg.

Vele eeuwen geleden was het Romeinse Rijk op zijn grootste en meest machtige. De hebzuchtige en onderdrukkende tirannen vielen land na land binnen, voor het uitbreiden van hun grenzen over naties, terwijl ze de huizen van de mensen plunderden.
Verschillende Romeinse militaire eenheden geleid naar Armenië. De Armeense koning was op dat moment jonge koning Artavazd. Na sensing gevaar naderen verborg hij alle items van waarde inclusief kristal, gouden beeldjes, zilveren kandelaars, sieraden en edelstenen, in een geheime grot in de Kahats bergen. Om de veiligheid van de producten te verhogen construeerde hij een machtige burcht op de top van de berg, direct boven de schuilplaats. Alleen de koning en zijn adviseurs wisten over de geheime grot die lag onder het fort. Het duurde niet lang, als gevolg van jaloezie of angst, een van de adviseurs van de koning vertelde de Romeinen over de grot. Romeinse soldaten kwamen en omsingelden het fort. Artavazd kleine eenheid van de Armeense soldaten vochten tegen de Romeinen goed, totdat de Romeinse versterkingen kwam, die vervolgens resulteerde in de Armeense strijders te overwinnen in aantallen en ze dapper en heldhaftig stierf in de strijd.
De Romeinse militaire overvallen en geplunderd het fort, zodat er niets unturned in hun zoektocht naar de geheime grot. Het enige wat ze vonden was een spruit uit een gouden theepot. De Romeinse soldaten werden bevolen om de kracht van ‘Magi’ uit te nodigen, te gebruiken tovenaars en vraag al de boeren in het gebied, om informatie over de grot te krijgen.
Maar het was allemaal tevergeefs-no kostbaarheden gevonden. De verrader van de koning, die de Romeinen over de geheime grot verteld, werd geworpen in de gevangenis en later ter dood gebracht.
Er wordt gezegd dat de Gandzasar Mountain bevat nog steeds de schatten van koning Artavazd, maar niet alleen iemand heeft de kwalificaties om het te vinden. De berg wordt alleen geven de schat aan de persoon die de vrede in het land kan herstellen.

The Legend of Khor Virap.

De legende wil dat wanneer Khor Virap Klooster fort staat vandaag was ooit de oude stad Artashat, waarvan de voormalige hoofdstad van Armenië was. Op die heuvel, onder de kerk, was een gevangenis put waar mensen in de dodencel zou worden gehouden. Deze plaats heeft grote betekenis voor het Christendom in Armenië.
De koning was op dat moment Trdat, een trouwe dienaar van de heidense goden. En om deze reden beperkt hij Gregorius de Illuminator, gebonden aan handen en voeten, in de gevangenis put, voor het geven van christelijke preken. De put was bezaaid met slangen, schorpioenen en andere giftige insecten, en het is ook stonk naar rottend vlees. Het zou veel makkelijker te sterven dan voor Gregory te worstelen om te leven onder deze verschrikkelijke wezens zijn geweest.
Veertien jaar later, nadat koning Trdat was getuige van de moord op de christelijke martelaren, was de koning te overwinnen door een abnormale ziekte. Hij stapte van zijn wagen in woede en begon te kauwen op zijn lichaam; hij vervolgens omgezet in een varken.
Trdat’s zus zag een engel in haar droom. Ze vertelde hovelingen van de koning die de koning waanzin zal niet stoppen totdat ze Gregory vrijgegeven. Maar ze geloofde haar niet. De droom kwam om haar een vierde en vijfde keer, het was pas dan dat ze zijn overeengekomen om naar Artashat en laat een touw in de gevangenis put.
Zodra ze het touw zakken ze schreeuwde “Gregory! Als je leeft, kom naar buiten! De God tot wie je bidt om heeft ons geboden om je te bevrijden! “
Gregory greep toen het touw en ze sleepten hem uit in het licht van de dag. de huid van de prediker zag er zo zwart als steenkool, hij werd vervolgens gewassen, gekleed en meegenomen naar de koning. Gregory knielde naast de koning en begon met spoed te bidden, om God te vragen Trdat genezen. Het duurde niet lang de koning terug in een humane getransformeerde weer.
Vanaf die dag Trdat werd de meest loyale en toegewijde supporter van het christendom.
In 301AD, werd Armenië het eerste land in de wereld tot het christendom te nemen als officiële religie. Thisevent gebeurde op de exacte plaats waar de gevangenis kuil had gelegen en de Khor Virap klooster werd gebouwd.

De Legende van Duduk.

Once upon a time Young Wind vloog over de schilderachtige bergachtige gebied. Plotseling zag hij een boom van een verbazingwekkende schoonheid. Nooit eerder had hij gezien zo’n mooie boom en kreeg sterk de indruk. Spelen met itsdelicate bloemblaadjes en lichtjes aanraken van de bladeren, de Wind verwijderd amazing tunes. Toen de Supreme Wind hoorde dat hij werd erg boos en woedend vernietigde bijna alle vegetatie van dat gebied. The Young Wind deed zijn best om de boom te redden, aan te kondigen dat hij klaar was om iets te doen voor het opslaan van het was. Bij het horen van die woorden zei de Supreme Wind: «Je kan hier blijven, maar je zult nooit in staat zijn om te vliegen”. Opgetogen, de Wind overeengekomen om een ​​deel van zijn vleugels, maar de kapitein hield hem met de woorden: “Uw vleugels zal bij je blijven, en je kunt vleugel zo snel als je wilt, maar zodra je dat doet, zal uw boom sterven.” The Young Wind was niet boos als hij blij te blijven met de boom en niet om zijn vleugels verliezen was. En dus is de dagen verstreken tot de herfst kwam. De boom verloor al haar prachtige bloemen en bladeren die waren juichen the Wind up. Hij voelde zich zo verveeld terwijl zijn broers plezier hadden scheuren van de laatste bladeren van de bomen. De wind kon het niet verdragen meer en voegde zich bij hen. Op dat moment stierf de verbazende boom, en slechts een kleine tak werd achtergelaten. Na een tijdje, een kleine jongen op zoek naar kreupelhout vond dat een brunch en maakte een kleine riet pijp van. Zodra het riet pijp het werd gespeeld mad trieste tunes van afscheid.

The Legend of Noah’s Ark Relic.

Er zijn vele legendes die de bergen kon vertellen over de tijd toen Noach en zijn familie stamt af van de Ark in de vallei. Op een dag de christenen van het gebied besloot Noah’s verhaal achterhalen door het beklimmen van de berg Ararat en het vinden van de Ark. Op die dag bisschop Jacob Nisibis pakte zijn staf, stak zichzelf en op pad gaan op zijn reis.
Toch vond hij het zeer uitdagende op zijn eerste poging hij stopte om te rusten en was zo uitgeput dat hij in slaap viel op een warme rotsblok. Toen hij wakker werd bevond hij zich staande aan de voet van de berg Ararat, het personeel in de hand. Hij stak zich weer en begon opnieuw te klimmen.
Drie keer hij probeerde te klimmen naar de top van de berg Ararat op de Ark te zien, maar elke keer dat hij zo uitgeput werd viel hij in slaap en werd wakker staan ​​aan de voet van de berg.
Tenslotte God zag zijn inspanningen en stuurde hem een ​​engel die hem verteld dat er geen reden was om de berg te beklimmen, omdat de Ark niet kon worden gevonden. In plaats daarvan, als beloning voor zijn geloof en geduld, God gaf hem een ​​stukje van de Ark.
Toen bisschop Jacob wakker werd kon hij iets hards voelt onder zijn hoofd was het hout uit een boom Sitta toe. Volgens de Schrift, Noah, de voorvader van de hele mensheid, bouwde de ark van dit hout.
Jacob vond het best niet om God in twijfel, en keerde hij terug naar de mensen met zijn hertelling van wat er gebeurd was. Die heilige stuk Sitta hout werd omlijst in goud en sindsdien is weergegeven in Etchmiadzin kathedraal.